Vol vertrouwen op pad

Controle. Best wel een dingetje voor mij. Laat ik nou denken dat ik de afgelopen jaren flinke stappen heb gezet om dat een beetje los te laten. Ha! Nou, in tijden van stress donder ik gewoon weer in dezelfde valkuilen, dat heb ik de afgelopen weken - en in het bijzonder de afgelopen dagen - heel duidelijk ondervonden. Wie net als ik wel eens last heeft van wat compulsieve neigingen en op zoek is naar wat exposure, doet er goed aan een vluchtje te boeken. Gegarandeerd genoeg uitdagingen, of laten we zeggen: leermomenten.
Laat het los, zeiden mensen vooraf tegen me. Tja, als het zo makkelijk zou zijn... Dat.lukt.me.dus.precies.niet. Met als gevolg dat ik - tegen beter weten in - vooraf alles heb geprobeerd om te ontdekken wat we konden doen om ervoor te zorgen dat we op tijd in dat vliegtuig zouden zitten. Om uiteindelijk natuurlijk tot de conclusie te komen dat alles wat ik had bedacht in de praktijk anders liep. Letterlijk. En dat we dus ondanks al mijn vooraf uitgedachte strategieën natúúrlijk gewoon achter in lange rijen aansloten, zonder te weten hoe lang we daar zouden staan en wat ons nog te wachten stond. Ik kan je verzekeren: loslaten is niet wat me op dat moment helpt. Laat staan lukt. Iets anders wel: Vertrouwen. Ooit had ik zo'n wijze tekst in de wc hangen: 'everything will be OK in the end. And if it's not OK, it's not the end.' En zo is het. Het enige wat je kunt doen is je schikken naar de feiten. En als die ongunstig zijn, ga je op zoek naar nieuwe mogelijkheden. Wist ik wel, hebben we ook al vaak gedaan, maar ja, stress doet rare dingen met je. Gelukkig waren de eerste feiten in ieder geval gunstig: de rijen liepen vlot door, waardoor we in 2,5 uur achter de douane stonden. De meest onmogelijke rij bleek nog die van Starbucks, daar had ik even geen geduld meer voor over. Jammer Luuc, die caramel latte hou je tegoed.
Ondertussen zijn we alweer zo'n tien uur verder en zit ik er na een paar feel good-filmpjes een heel stuk relaxter bij. En weer lekker even wat tranen laten lopen bij tekenfilm Sing 2 (het was de muziek he, het was de muziek;-)). Altijd tot hilariteit van de jongens. 
Nu nog een uurtje vliegen, onder ons momenteel Botswana, onze latere bestemming. Jammer genoeg is het nu donker, maar de Sahara vanmiddag was echt geweldig vanuit de lucht!
Straks nog even door de paspoortcontrole op Johannesburg, dan duimen dat onze tassen zijn meegekomen en op zoek naar Marius, die ons naar een lodge dichtbij het vliegveld brengt voor onze eerste nacht. Morgenochtend tussen 8.00 en 8.30 uur wordt daar onze Hilly afgeleverd, de Toyota Hilux 4x4 met 2 daktenten. Het plan is om 450 km te rijden, tot vlakbij de gate van Krugerpark, zodat we zondagochtend vroeg onze eerste gamedrive kunnen maken, onderweg naar Letaba Restcamp. Eerste paar dagen op iets bekender terrein, voordat we volgende week dan echt richting Botswana gaan. Het avontuur is begonnen, vanaf nu 'we go in de Zuid-Afrikaanse flow'!