Van Johannesburg naar Graskop
21 juli 2016 - Graskop, Zuid-Afrika
Hoe land je in Zuid-Afrika? Voor de piloot was het simpel: gewoon die grote Boeing met een ferme klap aan de grond zetten. Voor ons ging het wat geleidelijker...
Lang verhaal kort: toen we 's avonds om 19.00 uur een Castle-biertje dronken onder de knipperende multi-colored kerstverlichting met Bobotie en vlees voor ons neus, stonden onze voeten eindelijk echt op Zuid-Afrikaanse bodem.
In de uren tussen de landing van de piloot en die van ons, 'vlogen' we van de ene indruk in de andere. Van super wakker en scherp (waardoor we onze huurauto gewoon lekker naar Kaapstad mogen rijden ipv terug naar Johannesburg, zoals op t contract stond), tot de ene wegtrekker na de andere op het eerste, bloedsaaie, stuk na Johannesburg (waardoor we op het punt stonden een hotel te boeken, maar uiteindelijk toch besloten tot een slaapstop bij de plaatselijke Mac (tja, voelt toch een soort van vertrouwd :-)).
Daarna kwamen we in n soort van rollercoaster: we reden in landschappen die we koppelden aan allerlei bestemmingen (van Schotland tot Zuid-Frankrijk en alles daartussenin), en zagen allerlei bekende plaatsnamen voorbijkomen die dan dus weer precies niet pasten bij het landschap. Voor de beeldvorming: Schagen ligt namelijk in Schotland en Belfast in Zuid-Duitsland. Dusss.
Dat er onderweg honderden mensen in de middenberm aan het werk waren met harken en spades, terwijl er nauwelijks snelheidsbeperkingen van kracht waren - laat staan werden nageleefd - paste uiteraard niet in ons West-Europese plaatje. Net zomin als het verkeersbord: pas op voor overstekende nijlpaarden. Dat hielp.
Net zoals ons eerste overnachtingsadresje: in een 'Rondavel' in de tuin van een backpackers'. Rieten dak, enkel glas, geen verwarming en buiten 2 graden. En toch: nog nooit zo lekker geslapen!
Vanmorgen was het buiten warmer dan binnen en zagen we voor het eerst het briljante uitzicht op de (jaja, nu wel:) Zuid-Afrikaanse bergen.
Onze eerste kennismaking met de altijd fijngevoelige straatverkopers in Graskop (pleeeaaaase Ma'am, I neeeed the money, I'm huuungryyy) veroorzaakte nogal wat verontwaardiging bij Luuc en Teun: hun hardvochtige moeder zei gewoon nee! Om over hun wrede vader maar niet te spreken:
hij gaf geeneens antwoord!!!
Uiteraard hangen de eerste handgesneden houten vogels van het beste hout nu te pronken in ons hutje, want voor wie het nog niet wist: deze mama heeft een ruggengraat als een tuinslang. Van wie zouden ze het toch hebben ;-).
Na de lunch bij iets te decadente 'Harries Pancakes' (maar wat waren ze lekker...) en de eerste boodschappen bij de plaatselijke Spar besloten we nog even naar het goudzoekersstadje Pilgrims Rest te rijden. Een ware 'tourist-trap', dus onze wandeling was van korte duur, maar gelukkig lang genoeg voor de plaatselijke 'parkeerwachten' om onze bolide - gisteren fris en glimmend opgehaald bij het verhuurbedrijf- nog snel even te onderwerpen aan een 'noodzakelijke' wasbeurt. Hahaha, heerlijk. Yes, this is Africa....
Omdat bijna alle andere toeristen al vertrokken waren, zagen we ook hoe de plaatselijke vuilophaalservice zich op de prullenbakken stortte: een troep Blouapen die het zichtbaar al vaker had gedaan...
Na een illegaal bezoek aan het goudzoekerskampement (lekker rustig), sloten we de dag af met n Braai bij het huisje. Fijn, zo'n rustig eerste dagje :-).
Lang verhaal kort: toen we 's avonds om 19.00 uur een Castle-biertje dronken onder de knipperende multi-colored kerstverlichting met Bobotie en vlees voor ons neus, stonden onze voeten eindelijk echt op Zuid-Afrikaanse bodem.
In de uren tussen de landing van de piloot en die van ons, 'vlogen' we van de ene indruk in de andere. Van super wakker en scherp (waardoor we onze huurauto gewoon lekker naar Kaapstad mogen rijden ipv terug naar Johannesburg, zoals op t contract stond), tot de ene wegtrekker na de andere op het eerste, bloedsaaie, stuk na Johannesburg (waardoor we op het punt stonden een hotel te boeken, maar uiteindelijk toch besloten tot een slaapstop bij de plaatselijke Mac (tja, voelt toch een soort van vertrouwd :-)).
Daarna kwamen we in n soort van rollercoaster: we reden in landschappen die we koppelden aan allerlei bestemmingen (van Schotland tot Zuid-Frankrijk en alles daartussenin), en zagen allerlei bekende plaatsnamen voorbijkomen die dan dus weer precies niet pasten bij het landschap. Voor de beeldvorming: Schagen ligt namelijk in Schotland en Belfast in Zuid-Duitsland. Dusss.
Dat er onderweg honderden mensen in de middenberm aan het werk waren met harken en spades, terwijl er nauwelijks snelheidsbeperkingen van kracht waren - laat staan werden nageleefd - paste uiteraard niet in ons West-Europese plaatje. Net zomin als het verkeersbord: pas op voor overstekende nijlpaarden. Dat hielp.
Net zoals ons eerste overnachtingsadresje: in een 'Rondavel' in de tuin van een backpackers'. Rieten dak, enkel glas, geen verwarming en buiten 2 graden. En toch: nog nooit zo lekker geslapen!
Vanmorgen was het buiten warmer dan binnen en zagen we voor het eerst het briljante uitzicht op de (jaja, nu wel:) Zuid-Afrikaanse bergen.
Onze eerste kennismaking met de altijd fijngevoelige straatverkopers in Graskop (pleeeaaaase Ma'am, I neeeed the money, I'm huuungryyy) veroorzaakte nogal wat verontwaardiging bij Luuc en Teun: hun hardvochtige moeder zei gewoon nee! Om over hun wrede vader maar niet te spreken:
hij gaf geeneens antwoord!!!
Uiteraard hangen de eerste handgesneden houten vogels van het beste hout nu te pronken in ons hutje, want voor wie het nog niet wist: deze mama heeft een ruggengraat als een tuinslang. Van wie zouden ze het toch hebben ;-).
Na de lunch bij iets te decadente 'Harries Pancakes' (maar wat waren ze lekker...) en de eerste boodschappen bij de plaatselijke Spar besloten we nog even naar het goudzoekersstadje Pilgrims Rest te rijden. Een ware 'tourist-trap', dus onze wandeling was van korte duur, maar gelukkig lang genoeg voor de plaatselijke 'parkeerwachten' om onze bolide - gisteren fris en glimmend opgehaald bij het verhuurbedrijf- nog snel even te onderwerpen aan een 'noodzakelijke' wasbeurt. Hahaha, heerlijk. Yes, this is Africa....
Omdat bijna alle andere toeristen al vertrokken waren, zagen we ook hoe de plaatselijke vuilophaalservice zich op de prullenbakken stortte: een troep Blouapen die het zichtbaar al vaker had gedaan...
Na een illegaal bezoek aan het goudzoekerskampement (lekker rustig), sloten we de dag af met n Braai bij het huisje. Fijn, zo'n rustig eerste dagje :-).
Mooi hoor!