Tafelavonturen

We komen steeds dichter bij Kaapstad, en hoe dichterbij, hoe meer Westers het voelt. Hier rondom Hermanus zie je veel wijnhuizen, proeflokalen, prachtige restaurants en niet te vergeten veel grote huizen, stuk voor stuk rondom voorzien van dat nare prikkel-(oftewel mesjes-)draad en security-bordjes met de bemoedigende woorden '24 hour Armed Response'. De conclusie van de jongens: daar valt zeker veel te halen!
Ook de prijzen stijgen. Zo waren we gewend om overal neer te kunnen ploffen en goed te kunnen eten voor zo'n dertig, veertig euro (hier al een heel bedrag), maar daar kom je hier niet mee weg. Het lijkt alleen net of ze die hogere prijzen hier 'goed' willen maken met monsterlijke porties. Gisteravond kwam ik halverwege de proeverij van vis (lees: enome berg met reuzegarnalen, mosselen, calamari en kabeljauwfilet); steeds als ik iets optilde, kwam er nog meer onder vandaan. Om over de rijst plus salade plus enorme mand met frietjes maar niet te spreken. Bij Paul hoefde ik voor hulp ook niet aan te kloppen, die zat met een soortgelijk dilemma. Want ga je dat eten allemaal weg laten gooien, wetende dat er letterlijk 50 meter verderop mensen in een portiek liggen? Nee dus. Gelukkig hadden ze bij dit restaurant prima meeneemverpakkingen en kan het ons steeds minder schelen wat andere mensen eventueel denken of vinden: Paul is gewoon even van tafel gelopen om de mannen verderop blij te maken met een flinke portie fish and chips. Voelt aan de ene kant goed, maar aan de andere kant blijven die enorme verschillen wel heel confronterend. In Nederland zijn er natuurlijk ook mensen die het minder goed hebben dan wij, maar hier zijn we ons er wel veel bewuster van. Vanavond in Kaapstad maar weer gewoon lekker zelf koken in normale porties...

Dit schreef ik dus vanmorgen. Inmiddels zijn we in Kaapstad aangekomen, na een mooie ochtend in Betty's Bay; bij de pinguïns op visite.
Op het moment dat ik dit schrijf staan we al ruim een uur te wachten om weer van Tablet Mountain af te komen. Het leek zo'n leuk idee, aan het eind van de middag naar boven, en het was ook prachtig (en doodeng voor mij ;-)), maar na n uur in de snijdende wind wil ik heeeeel graag weer een kilometertje omlaag!