Go with the flow

9 augustus 2019

Kajakken op de Orange River, ik bedacht en boekte het al in Nederland, als avontuurlijke verrassing voor de jongens. Pas later bedacht ik me dat ik mezelf dan dus ook weer bloot ging stellen aan avontuur. Maar ja, dat is nu eenmaal het lot van een jongensmoeder en ieder jaar moet ik er gewoon een keertje aan geloven. Erger dan ziplinen of de canyoning-tocht vorig jaar kan het niet worden, houd ik mezelf dan maar voor. En zo wel: "alles gaat voorbij" werkt in zo'n geval prima als mantra. 

Overigens, datzelfde jongensmoeder-lot heeft ervoor gezorgd dat ik op reis ben met drie stoere, sterke, handige mannen, die mij de afgelopen weken niet één keer een tent hebben laten opvouwen of uitklappen. Ik weet het: vet ongeëmancipeerd, maar hé: ook vet relaxed. Ik heb andere talenten...

Terug naar de kanotocht. Vanmorgen was het toch weer behoorlijk fris en op het moment dat ik onze gids Henning de spullen stevig vast zag sjorren, had ik toch wel een ietsiepietsie spijt. Mantra of geen mantra. Waar was dat gesjor in vredesnaam voor nodig? Wat voor ellendigs stond ons te wachten? Paul, Luuc en Teun stonden gelijk klaar om in de kano te springen, ik had mijn koude voeten het liefst de 12 km terug laten lopen naar de camping.

Voor degenen die nu hopen op een spannend verhaal: ga gerust iets anders doen. Dat gesjor bleek namelijk helemaal nergens voor nodig, zo bleek al snel. We deden slechts drie ienieminie 'rapids' en voor de rest konden we ons bijna volledig door de stroming van de glasheldere, rimpelloze rivier mee laten voeren. Geen wind, strakblauwe lucht en - dankzij de nationale feestdag; womensday -  was er ook nog eens nergens een tractor of ploeg te horen. Volledig stil, op het gekwetter en gefluit van wat vogels na. Wat nou, een mannenavontuur: een vrouwen-relax-dag zul je bedoelen! Briljant! En toen Henning bij de lunchplek naast een grote zak sla, verse basilicum en ander gezonds óók nog een gezellig geblokt tafelkleedje uit zijn stoere krat toverde, kon mijn dag helemaal niet meer stuk. De eerste groene lunch in weken! Tja, je logeert natuurlijk niet voor niets bij The Growcery. En sorry mannen, maar deze feestdag moet blijkbaar op gepaste wijze worden gevierd. En màn wat heb ik ervan genoten...

10 Reacties

  1. Marja:
    9 augustus 2019
    Wat kun je toch fantastisch beeldend schrijven Hester, heerlijk om mee te reizen👏🏻👍🏻
  2. Linda:
    9 augustus 2019
    Eindelijk een "mamamomentje"!! Zo leuk om te lezen allemaal! Ik vind het lef hebben...
    Enne....is schrijfster niet wat voor jou??
    Zo tof om op deze manier mee te reizen!
  3. Miriam:
    9 augustus 2019
    En weer een topverhaal. Njoy womansday. 💪🏻👌🏻
  4. A.M.E. Groen:
    9 augustus 2019
    Geweldig ❤️❤️❤️
  5. Lidy:
    9 augustus 2019
    Heerlijk verhaal weer! Ben blij dat je weer meteen verslag doet. Als ik eerlijk ben maakte ik mij ook een beetje zorgen over de kajaktocht. Omslaan etc.... erg toch dat je als moeder soms beren en tijgers ziet....voor niets weer!!
  6. Hester:
    11 augustus 2019
    Jaah ik snap het... sorry :-)
  7. Saskia Klaasen:
    11 augustus 2019
    Klinkt goed Hes! Ziet er ook weer prachtig uit. @Lidy: dat is het lot van een moeder 😉. Ik begrijp mijn moeder steeds beter...haha.
  8. Conny scholtes:
    11 augustus 2019
    hoi Hester, genieten hoor, van je leuke verhalen. Nog veel pret, Conny
  9. Marije:
    11 augustus 2019
    😍hihi heerlijk verhaal
  10. Karin:
    21 augustus 2019
    Wat moet dat heerlijk geweest zijn, Hessie! Heerlijk genieten.... En 'Alles gaat voorbij' (waar ken ik dat toch van? ;-) ) was lekker niet nodig....