Want een olifant loopt door...

Het asfalt was van korte duur... Na een nieuwe ronde inkopen voor de komende week (waarschijnlijk nagenoeg geen winkels de komende dagen) reden we via de Grootberg-pas met een grote wolk stof achter de auto van Kamanjab naar Palmwag. Gelukkig was deze gravelroad wèl goed onderhouden en zijn we dus niet opnieuw gemilkshaked. Het was niet alleen een prachtige rit,, maar ook een hele leuke, aldus Teun, die meerdere keren aan Paul heeft gevraagd om wat extra gas te geven: "want dan voelt het net als in de achtbaan!". Dat had te maken met de vele droge rivierbeddingen die we doorkruisten; de weg liep er glooiend overheen, waardoor je steeds van hoog vrij steil weer naar heel laag ging. Dankzij de goede auto en onze ontspannen chauffeur Paul die hier rijdt alsof hij op de A71 richting Spanje toert (alleen iets minder hard uiteraard), was het ook nog eens een hele relaxte rit, met een fijne lunchpauze op camping Hoada. Daar had ik al over gelezen, en we passeerden er precies op het moment dat we wel toe waren aan een broodje. We werden van harte welkom geheten door Bob en zijn familie om een drankje te komen doen in de 'sunset-bar': een houten plateautje, hoog tussen de rotsen. Er waren toch nog amper andere gasten: bijna iedereen pakt hier 's ochtends vroeg in, om weer door te rijden naar een volgende bestemming. Voor het eerst maakten we ook kennis met wat Namibische insecten: vliegen. Nu begrijpt Luuc wat wij bedoelen met 'the Australian wave': voortdurend wapperen om te voorkomen dat de 'nasty critters' in de neus of je oren kruipen. Een vergelijking met Australië die wel klopt :-).

De rit ging verder langs eenvoudige hutjes, grote kuddes geiten, prachtige rode bergtoppen en af en toe een eenzame giraffe in de verte. Schitterend plaatje. Op sommige plekken was het verrassend groen, ook weer dankzij de rivierbeddingen uiteraard.

Ook verrassend waren de uitwerpselen die we langs de weg zagen liggen. Onmiskenbaar van olifanten! We hadden wel gelezen dat er in bepaalde delen woestijnolifanten leven, maar hadden er hier niet op gerekend. Aan de andere kant: als je het hek rondom Etosha ziet, is het niet verwonderlijk. Een beetje olifant heeft dat zó omver. Ik moest gelijk weer denken aan dat liedje in Jungle book: "...zet je beste beentje voor, want een olifant loopt door, want een olifant loopt door..."

Dat dat echt zo is, zagen we ook bij aankomst op de camping bij de Palmwag-lodge. Gelegen in een oase, met palmbomen (dûh, waarom zou het anders zo heten) en - zo bleek - precies op de vaste looproute van Jimbo, een olifant die hier regelmatig voorbij komt wandelen. Zei ik voorbij? Pardon, ik bedoel doorhéén. Zijn looproute is op het complex duidelijk zichtbaar: tussen de receptie en de huisjes door en vervolgens vlak achter het zwembad langs, waar uit voorzorg de hekjes ontbreken. Bij navraag wat we moeten doen als we hem zien, was het droge antwoord: "Aan de kant gaan: Hij is de baas!" Ok, genoteerd. Evenals het antwoord op de vraag welke dieren er worden bedoeld op de waarschuwingsbordjes met een tekening van een kat: "Een luipaard en leeuwen: 'Just don't run and don't walk around after dark'." Oh ok, vandaar dat uitgebreide anti-aansprakelijkheidsformulier bij het inchecken. Enneh, die 'rhino-tracking' die je kunt boeken, ook hier in de buurt zeker? Tuurlijk! Ahum. Paul heeft tijdens het eten uit voorzag toch maar even een oranje lampje op de rivierbedding naast onze tent gericht, aangezien we hier 'out in the open' kamperen. Onze eigen 'floodlight waterhole', net als in kamp Halali. Alleen waren we (althans ik) in dit geval toch wel blij dat er niks langskwam! 

PS. Vlak voor Palmwag passeerden we de 'vetinairy border': een controlepost ter voorkoming van de verspreiding van ziektes. Van het noorden naar het zuiden mag je geen rundvlees meenemen. De andere kant op is het geen probleem. Vlees hadden we niet mee (dat kun je bij iedere lodge wel kopen), maar ik maakte me nog even zorgen om de zuivelproducten. Bij de uitgang van Etosha werd de melk uit de koelkast namelijk in beslag genomen 'omdat het pak open was'. Waarschijnlijk had de beambte gewoon dorst, want het vervoersverbod geldt alleen voor vlees! Haha, de slimmerd.