Het lijkt wel ijs...

Het is al lang geleden dat ie werd uitgezonden, maar zo af en toe komt ie toch weer voorbij: de reclame uit de jaren 80, van dat gezin dat aankomt op hun vakantiebestemming: "Waar is nou dat subtropische zwemparadijs? Het lijkt wel ijs!" Dat was wat Paul en ik gisteravond lachend tegen elkaar zeiden terwijl we klappertandend een spelletje zaten te doen. Tot zonsondergang is het met zo'n 24 graden heerlijk buiten, maar vanaf 18.30 uur keldert de temperatuur snel. En vandaag dus ietsje teveel om buiten te blijven zitten.

De jongens lagen al met een warme kruik en een Netflix-film in hun tent, maar aangezien de matrasjes niet echt tot de allerdiksten behoren, probeerden wij het moment om in die tent te kruipen nog even uitstellen. Maar wat dan? In de auto gaan zitten is ook wel een beetje armoedig. Zo ongeveer tegelijk wierpen we een blik op de gloeiende kolen bij de vuurplaats, het toilethuisje en stuk losliggende golfplaat. Daar hoefden we niet lang over na te denken. Gierend van de lach zaten we vijf minuten later een wijntje te drinken naast de douche en wc, met een hoop gloeiende kolen naast ons. Heerlijk warm! Voor alles is een oplossing, dat blijkt maar weer ;-).