Zeg nooit nooit

22 augustus 2022 - Alkmaar, Nederland

Vrijdag 19 augustus.
En dan is het voorbij... zojuist hebben we onze Hilly, ons onderkomen en veilig heenkomen, gedag gezwaaid. 6399 km waren we samen en ze liet ons niet één keer in de steek. Zelfs geen lekke band. Terwijl we haar toch behoorlijk op de proef hebben gesteld. De tussentijdse verzorging door Paul zal wel hebben geholpen; de verhuurder was daar in ieder geval zichtbaar van onder de indruk. Dat in tegenstelling tot het aantal gereden kilometers; dat waren er weinig, zei hij. Ha! Hij moest eens weten! Bijna 6400 km, weinig? En dan te bedenken op wat voor 'wegen'; het mag een wonder heten dat onze witte stalen merrie onderweg niet uit elkaar is gerammeld.

We reden vandaag de laatste 150 km, van Bela-Bela, via Pretoria, naar OR Tambo Int. Airport, Johannesburg. Niet alleen een bijzondere dag omdat het onze laatste vakantiedag is, maar ook omdat we de verjaardag van Luuc vierden.
Dat feestje begon gisteravond al, met een gezellig etentje bij Langplaas en vervolgens nog even gezamenlijk in het warme zwembad bij het huisje; Hoogland Spa Resort. Een fijn einde van een relaxte dag, waarop we ook allevier genoten van een heerlijke massage.
Daarna ontving Luuc ook zijn eerste felicitaties, van de eigenaresse van de huisjes. Plus een chocoladecake, superlief.

Vanmorgen was er natuurlijk weer taart, met 18 kaarsjes. Daarna moesten we toch echt even de tassen inpakken, om vervolgens via een mooie route naar ons lunchadresje te rijden.
Luuc mocht het uiteraard zeggen en dus werd het de Burger Bistro, volgens internet het beste burgerrestaurant in de wijde omtrek. Dat bleek te kloppen: een waardig verjaardagsmaal en goede bodem voor de vele uren wachten op het vliegveld, omdat we de auto al om 16.00 uur moesten inleveren, terwijl de vlucht pas om 23.10 uur vertrekt. Maar ach, het is maar tijd. ;-). De afgelopen weken hebben we gelukkig voldoende kunnen oefenen met geduld hebben. Dat kunnen we nu goed toepassen, evenals leven zonder internet. De afgelopen weken was het erg slecht gesteld met de internetverbindingen, en vanwege het zogenoemde Load Shedding (energie verdelen, oftewel 'gewoon' een aantal uur per dag geen stroom) hielp ook niet mee.
Na eindeloos veel geduld, was alle hoop van Luuc gevestigd op het vliegveld. Maar helaas, ook daar weer geen WiFi. Best een uitdaging als je jarig bent en graag je berichtjes wilt lezen. Gelukkig voor hem beschikt zijn vader over het meeste geduld van allemaal. Of juist het minste, net hoe je t bekijkt. Want na het zoveelste potje hartenjagen, ging Paul op WiFi-jacht. Met succes. Inmiddels zijn we dus weer een typische Europese 2022-familie: gezellig met z'n vieren aan een tafeltje, allemaal op ons eigen telefoon. Maar na zoveel tijd met elkaar en zoveel gedeelde momenten, is dat ook wel even heel fijn. Wat hebben we het mooi gehad, met elkaar en ieder op ons eigen manier. De kans dat we nog een keer met z'n vieren in Zuid-Afrika komen, acht ik heel klein. Maar zeg nooit nooit... ;-)

Foto’s

4 Reacties

  1. Liesbeth:
    22 augustus 2022
    Goede terugreis 😘
  2. Henk & Wil:
    22 augustus 2022
    Wat heerlijk dat jullie zo hebben genoten tijdens deze reis enne wij ook via deze boeiende reisverhalen.
    Veel dank aan schrijfster Hester 🍀👍🏻😍😍👍🏻🍀
  3. Jannie:
    22 augustus 2022
    Het werd een gewoonte: iedere avond even checken of Hester nog iets heeft gepost. Wat een geweldige reis weer; wij hebben genoten van de verhalen!
  4. Carla Luitjes:
    26 augustus 2022
    Jouw verhalen waren weer indrukwekkend om te lezen. Nu weer veilig thuis(met WIFi).
    Dit was weer een reis om nooit te vergeten.